Babeth’s Blog #2 – Bakavonturen

Door: Babeth van Loon

Ja, hallo! Daar zijn we weer! Iets verlaat, maar ik ben dan ook niet anders van mezelf gewend. Mijn vorige blog ging over het feit dat ik nogal weinig hobby’s heb en dat ik graag deze kans aanpakte om daar iets aan te doen. Nou, ik kan jullie vertellen dat ik niet heb stilgezeten! Ik ben o.a. begonnen met het stekken van plantjes, wat geheel tegen de verwachting in ook daadwerkelijk goed gaat (voorheen gingen al mijn planten namelijk binnen een week dood), ben ik eindelijk toegekomen aan het uitlezen van de boeken die de afgelopen jaren stonden te verstoffen in mijn kast én heb ik uit pure wanhoop mijn eigen dode haarlokken eraf geknipt (wel jammer dat Mark vervolgens drie dagen daarna aankondigden dat de kappers gewoon weer open gingen). Echter had ik na al deze activiteiten nog steeds tijd over, dus besloot ik een oude hobby van mij weer eens op te pakken, namelijk bakken!

Bakken vond ik vroeger al helemaal geweldig. Als 7 jarig meisje stond ik regelmatig met mijn grote zus in de keuken, waar vervolgens taarten, brownies en cakes van dr. Oetker gebakken werden. Ik heb deze manier van bakken gedurende mijn verdere leven voortgezet, totdat ik in mijn tussenjaar ging werken bij lunchroom Meneer Frans in Haarlem (#ad). Daar bakte ze namelijk al hun taarten zelf, zonder dr. Oetker pak, gewoon vanaf een opgeschreven recept. Dat was … wennen. Ik heb namelijk af en toe twee linker handen en met zo’n pak kan er weinig misgaan. Met een echt recept aan de andere kant kon er (in mijn ogen) van alles mis gaan en daar kwam dan óók nog eens de extra druk bij kijken dat het daadwerkelijk verkocht zou worden aan gasten. Het verliep in het begin daardoor ook verre van soepel, maar na een paar weken had ik de slag te pakken en voelde ik mijzelf toch echt wel een semi-professionele taartenbakker. Dit alles hield echter op toen ik op kamers ging wonen, omdat ik toen vooral bezig was met andere dingen en weinig zin en tijd meer had om in de keuken te staan.

Fast forward naar 2,5 jaar later. Ik heb het bakken dus weer opgepakt. Niks geen dr. Oetker pakken, deze meid doet het nu via recepten van internet. Om er een extra moeilijkheidsgraad aan toe te voegen is alles ook nog eens vegan, want één van mijn huisgenoten eet geen dierlijke producten meer. Prima, dat kan deze meesterbakker wel aan natuurlijk. De vegan chocoladetaart met aardbeien is het eerste baksel dat ik heb geprobeerd. Hij zag er erg lekker uit en was verre van gezond (halloooooo quarantaine kilo’s!!), dus ideaal! Mogen jullie nu raden of hij ook daadwerkelijk is gelukt zoals op het plaatje.

…

Het antwoord is ‘nee’. Ik weet oprecht niet wát ik fout heb gedaan, misschien kwam het door het feit dat wij hier geen mixer hadden en de bakpoeder dus niet goed verdeeld was, of misschien komt het gewoon door het feit dat ik mega incapabel ben, maar op één of andere manier rees de bovenkant intens, terwijl de onderkant een beetje zielig in elkaar gezakt bleef. Niets geen luchtige taart, om nog maar te zwijgen van het zielige laagje bevroren aardbeien dat zó platgedrukt werd door die mega laag erboven dat er bijna niets meer van te zien was. Door bovenkant kon je nog net met een vork heen komen, maar onderkant moest je afhappen. De taart zelf was opzich wel lekker als je drie glazen melk had om hem mee weg te spoelen. Niet een mega groot succes dus.

Om te compenseren voor de suikerbom van baksel één, besloot ik om een gezonde vegan brownie uit te kiezen voor baksel twee. Was dit dan wel een groot succes?? Nou .. iets beter, maar lang nog niet wat ik wilde. Ik ben wellicht iets te enthousiast geweest met zowel het cacao in de brownie zelf als de hoeveelheid gesmolten pure chocola over de brownie heen. Beide zorgde er namelijk voor dat het leek alsof je één grote hap cacao in je mond had geschoven. Daarnaast werd die gesmolten chocola keihard en kwam je er wederom niet met een vork doorheen. Ook hier had je weer minstens twee melkglazen nodig om het mee weg te spoelen en daarbij zat iedereen al vol na een stukje van twee bij twee centimeter. Wél een hele duurzame brownie dus, want je doet er zo aardig lang mee. Mag ook wel trouwens na die klauwen met geld die je uitbesteedt aan al die gezonde superfoods zoals dadels en amandelmeel. Los daarvan was hij wel lekker.

Baksel drie staat voor vanmiddag op de planning. Dat wordt een ouderwetse appelkruimeltaart (met plantaardige boter en zonder ei). Die heb ik intussen al zó vaak gemaakt bij die lunchroom in Haarlem dat daar weinig mis mee kan gaan. Even weer wat bak-zekerheid!

Mochten jullie nou benieuwd zijn naar de recepten van de twee bovengenoemde baksels verwijs ik jullie graag door:

https://veganchallenge.nl/recepten/chocolate-layercake-2/ – Chocoladetaart

https://www.zoetrecepten.nl/recepten/chocolade/gezonde-brownies-glutenvrij-suikervrij-vetvrij-en-lactosevrij/ – Gezonde brownie à ik heb hier de eieren vervangen met het vegan-alternatief, namelijk chiazaad met water (één eetlepel chiazaad + 3 eetlepels water staan gelijk aan één ei) en gek genoeg heeft dat dus geen verdere consequenties gehad voor mijn brownie.

Wellicht dat het bij jullie beter gaat!

Groetjes!